محققان آمریکایی در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند مصرف ویتامین D و مکمل‌های روغن ماهی ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی، رُماتیسم مفصلی، پسوریازیس و تیروئید را کاهش دهند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اس تی دی، مطالعه‌ای که اخیرا توسط محققان دانشگاه "هاروارد" انجام شده حاکی از آن است که مصرف روزانه مکمل‌های ویتامین D یا ترکیبی از ویتامین D و روغن ماهی امگا ۳، ممکن است بتواند خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی را کاهش دهد و تاثیر این موارد حتی پس از دو سال نیز دیده خواهد شد.
با توجه به اینکه این مکمل‌ها مناسب و غیرسمی هستند و هیچ درمان موثر شناخته شده دیگری برای کاهش میزان بیماری‌های خودایمنی وجود ندارد، محققان می‌گویند این یافته‌ها از اهمیت بالینی بالایی برخوردارند.
بیماری خودایمنی زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم دفاعی طبیعی بدن به اشتباه به سلول‌های طبیعی حمله کند. رُماتیسم مفصلی، پسوریازیس و تیروئید از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی هستند که با افزایش سن، به ویژه در بین زنان افزایش می‌یابد.
ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ مشتق شده از غذاهای دریایی هر دو اثر مفیدی بر التهاب و ایمنی دارند، اما هیچ کارآزمایی تصادفی بزرگی آزمایش نکرده است که آیا این مکمل‌ها می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های خود ایمنی را کاهش دهند یا خیر.
بنابراین محققان تصمیم گرفتند تاثیر ویتامین D و مکمل‌های روغن ماهی امگا ۳ را بر میزان بیماری‌های خودایمنی در ۲۵ هزار و ۸۷۱ بزرگسال آمریکایی(میانگین سنی ۶۷ سال، ۵۱ درصد زن، ۷۱ درصد سفیدپوست غیر هیسپانیک) آزمایش کنند. هیسپانیک صفتی است که به مردم اسپانیایی‌زبان یا پرتغالی‌زبان به ویژه در آمریکای لاتین اطلاق می‌شود.
شرکت کنندگان هنگامی که به کارآزمایی ملحق شدند، اطلاعاتی در مورد سن، قومیت، منطقه محل سکونت، درآمد، تحصیلات، سبک زندگی، وزن، تاریخچه پزشکی، رژیم غذایی و مصرف مکمل ارائه کردند. سطح ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ خون آنها نیز اندازه گیری شد.
سپس شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی ویتامین D(۲۰۰۰ واحد بین‌المللی در روز) یا دارونمای همسان و اسیدهای چرب امگا ۳(۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز) یا دارونمای همسان دریافت کردند و از آنها خواسته شد که هر بیماری خودایمنی تشخیص داده شده را طی یک دوره متوسط ۵.۳ ساله گزارش کنند.
این بیماری‌ها شامل رُماتیسم مفصلی، پلی میالژی روماتیکا(درد و سفتی در عضلات اطراف شانه، گردن و باسن)، بیماری تیروئید و پسوریازیس و غیره بودند.
در طول دوره کامل کارآزمایی، یک بیماری خودایمنی تایید شده در ۱۲۳ شرکت‌کننده در گروه ویتامین D در مقایسه با ۱۵۵ شرکت‌کننده در گروه دارونما تشخیص داده شد. در گروه اسیدهای چرب امگا ۳، ۱۳۰ مورد تایید شده بود و درگروه دارونما ۱۴۸ مورد تشخیص داده شد. با این حال پس از بررسی‌ها، نتایج آزمایشات نشان دادند که مکمل‌های اسید چرب امگا ۳ به طور قابل‌توجهی میزان آن بیماری‌ها را تا ۱۸ درصد در مقایسه با دارونما کاهش دادند که نشان‌دهنده تأثیر بالای مصرف طولانی‌تر مکمل‌ها است. محققان اظهار کردند هر دو مکمل ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ در مقایسه با دارونما به تنهایی میزان ابتلا به بیماری خود ایمنی را حدود ۳۰ درصد کاهش دادند.
محققان می‌گویند که این اولین شواهد مستقیمی است که نشان می‌دهد مصرف روزانه مکمل با هر یک از این داروها یا ترکیبی از ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ ، به مدت پنج سال در میان بزرگسالان مسن آمریکا باعث کاهش بروز بیماری‌های خودایمنی می‌شود و پس از دو سال اثر واضح‌تری دارد.
سوالی که اکثرا مطرح است اینست که مصرف کدام ویتامین ها یا مکمل ها توصیه می شود. در پژوهش های جدید محققان آمریکایی دریافتند که استفاده روزانه از ویتامین دی و اسیدهای چرب روغن ماهی منجر به کاهش ابتلا به بیماری های مرتبط با سیستم ایمنی بدن می شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از سیناپرس، یافته های تحقیقاتی نشان می دهد که استفاده هزار میلی گرم اسیدهای چرب امگا ۳ مانند روغن ماهی و دوهزار واحد ویتامین دی در روز در زنان ۵۵ سال و بالاتر و مردان بالای ۵۰ سال، منجر به کاهش ۲۲ درصدی ابتلا به بیماری های خودایمنی می شود.
این پژوهش ها که توسط دکتر کارن اچ کاستنبادر (Karen H Costenbader) از بخش روماتولوژی دانشکده پزشکی هاروارد انجام شد به تحقیق و بررسی اثر این مکمل ها طی بیش از ۵ سال پیگیری و آزمایش موفق پرداخت. در این کارآزمایی، این مکمل ها بی خطر ارزیابی شده و به خوبی از طرف مصرف کنندگان تحمل شدند و هیچ افزایشی در عوارض جانبی مشاهده نداشتند.
دکتر کاستنبادر می افزاید، به افرادی که این مکمل ها را بدون نسخه تهیه می کنند توصیه می کنم مهر و موم های ایمنی را برای اطمینان از کیفیت بررسی کنند، زیرا این محصولات همیشه به خوبی آزمایش نمی شوند.
بیماری‌های خودایمنی خانواده‌ای متشکل از ۸۰ بیماری مرتبط هستند که دارای پاتوژن مشترک شامل نقض تحمل ایمنی و حمله با واسطه ایمنی به بافت‌های خود بدن مشترک هستند. این بیماری ها بسیار شایع بوده و با افزایش سن بشتر می شوند و عوارض قابل توجهی دارند.
در حالی که ناهمگونی مشخصی در بین این بیماری ها وجود دارد، همه آنها به طور موذیانه در طول زمان توسعه می یابند و با شکست در تحمل سیستم ایمنی بدن و تنظیم مسیرهای التهابی معمولا ماه ها تا سال ها طول به طول می انجامند. آنها همچنین در بسیاری از عوامل ژنتیکی و محیطی زمینه ای خطرساز بوده و بیشتر در زنان شایع هستند. به گفته دکتر کاستنبادر ما پیش بینی کردیم که آرتریت روماتوئید، روماتیسم پلی میالژیا، پسوریازیس، بیماری خودایمنی تیروئید و بیماری التهابی روده شایع ترین بیماری های این گروه از امراض هستند.
مشاهدات محققان نشان داد که استفاده از مکمل ویتامین D می تواند در کاهش بروز پسوریازیس موثرتر باشد، در حالی که روغن ماهی در کاهش بیماری خودایمنی تیروئید بهتر عمل می کند. کاستنبادر در ادامه می افزاید: ما مشاهده کردیم که اثر پیشگیرانه روغن ماهی در میان افرادی که سابقه خانوادگی بیماری های خودایمنی داشتند، قوی تر بود. بنابراین، ممکن است حداقل این مکمل در میان افرادی که دارای تمایل ژنتیکی یا زمینه ای به بیماری خودایمنی هستند، موثرتر باشد. ما همچنین دیدیم که ویتامین دی در بین افرادی که دارای شاخص توده بدنی پایین هستند، اثر پیشگیرانه قوی تری دارد.
بسیاری از بیماری های خودایمنی، پاتوژن های مشابهی در طیف های سنی مختلف دارند، مانند پسوریازیس و آرتریت روماتوئید، در حالی که برخی دیگر مانند دیابت نوع یک، لوپوس اریتماتوی سیستمیک و ام اس، اوج شروع خود را در محدوده سنی بسیار پایین تر شروع می کنند. تصور می شود حساسیت به بیماری های خود ایمنی در کودکان که دارای مؤلفه های ژنتیکی قوی تری هستند، بیشتر باشد، بنابراین مکمل‌های ویتامین دی ممکن است در پیشگیری از بیماری هایی که در جوانی ایجاد می‌شوند مؤثر نبوده ولی در افراد بالای سن پنجاه سال قطعا موثر خواهند بود.