تحقیقات جدید نشان می دهد که ویتامین D۳ می تواند در تقویت سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت های ویروسی در مقایسه با ویتامین D۲ مؤثرتر باشد.
به گزارش ایسنا مطالعه ای که تأثیر ویتامین D بر بیان ژن را بررسی می کند، تفاوت های قابل توجهی را بین مکمل های ویتامین D۲ و ویتامین D۳ نشان داده است.
این یافته ها که در مجله Frontiers in Immunology منتشر شده است، نشان می دهد که ویتامین D۳ در مقایسه با ویتامین D۲ می تواند در تقویت سیستم ایمنی مؤثرتر باشد.
ویتامین D به طور کلی به دو شکل اصلی وجود دارد: "ارگوکلسیفرول"(ویتامین D۲) و "کوله کلسیفرول"(ویتامین D۳). تحقیقات قبلی نشان داده است که مکمل های ویتامین D۳ در افزایش سطح ویتامین D در خون افراد بسیار مؤثرتر هستند. با این حال، مشخص نیست که آیا بین این دو نوع مکمل ویتامین D تفاوت عملکردی برای سلامت انسان وجود دارد یا خیر.
این پژوهش جدید برای کمک به پر کردن این شکاف اطلاعاتی، داده های یک کارآزمایی بالینی دوسو کور و کنترل شده با دارونما را که اخیراً تکمیل شده است، بررسی کرد که اثرات مکمل های ویتامین D۲ و ویتامین D۳ را در چند صد زن سالم مقایسه می کرد.
مطالعه ای که قبلاً منتشر شده بود، نتایج اصلی این کارآزمایی را گزارش کرد و تأیید کرد که مصرف ۱۲ هفته مکمل ویتامین D۳ در افزایش سطح ویتامین D خون مؤثرتر است.
این تحقیقات جدید به تفاوت بین دو شکل ویتامین D در بیان ژن پرداخت. به طور کلی، محققان تفاوت های قابل توجهی را در بیان ژن بین گروه های مصرف کننده ویتامین D۲ و ویتامین D۳ تشخیص دادند.
محققان در این مطالعه جدید نوشتند: به طور قابل توجهی، به دنبال مصرف مکمل ویتامین D۳، اکثر تغییرات در بیان ژن منعکس کننده کاهش فعالیت ژن ها بود، بسیاری از مسیرهای رمزگذاری سیستم ایمنی، به طور بالقوه سیستم ایمنی را به وضعیت سازگاری پذیر تغییر می دهد. با کمال تعجب، بیان ژن مرتبط با فعالیت اینترفرون نوع I و II که برای پاسخ ذاتی به عفونت های باکتریایی و ویروسی حیاتی است، پس از مصرف مکمل ویتامین D۲ یا ویتامین D۳ متفاوت بود و تنها ویتامین D۳ دارای اثر تحریک کننده بود.
"کالین اسمیت" نویسنده اصلی این مطالعه گفت: کاهش سیگنال دهی اینترفرون نوع ۱ با افزایش حساسیت به عفونت های ویروسی مرتبط است. بنابراین ما فرض می کنیم که ویتامین D۳ در تقویت پاسخ های ایمنی در برابر ویروس ها ممکن است مؤثرتر از ویتامین D۲ باشد.
وی افزود: ما نشان داده ایم که به نظر می رسد ویتامین D۳ سیستم سیگنال دهی اینترفرون نوع I را در بدن تحریک می کند که بخش کلیدی سیستم ایمنی و اولین خط دفاعی در برابر باکتری ها و ویروس ها است. بنابراین ویتامین D۳ ممکن است به جلوگیری از نفوذ ویروس ها و باکتری ها در بدن کمک کند.
این مطالعه اشاره می کند که این یافته ها نشان می دهد که مکمل های ویتامین D تنها در صورتی اثرات مفیدی بر عفونت ویروسی دارد که سطوح آن قبل از قرار گرفتن در معرض ویروس تقویت شود، زیرا بعید است که پس از بروز عفونت ویروسی، فواید بالینی در مکمل ویتامین D وجود داشته باشد. مطالعات اخیر که به بررسی اثرات خنثی کننده درمان ویتامین D برای بیماران بستری در بیمارستان بر اثر ابتلا به بیماری کووید-۱۹ پرداخته است، این یافته ها را تأیید می کند.
این مطالعه همچنین نشان داد که دو شکل ویتامین D اثرات متضادی بر برخی مسیرهای بیان ژن دارند. در برخی از افرادی که ویتامین D۲ مصرف می کردند، سطح ویتامین D در گردش، کمتر از سطوحی بود که در گروه دارونما پس از پایان کارآزمایی ۱۲ هفته ای مشاهده شد. محققان گمان می کنند ویتامین D۲ ممکن است پتانسیل کاهش یا خنثی کردن برخی از اثرات مفید ویتامین D۳ را داشته باشد.
محققان می گویند از آنجایی که به نظر می رسد برخی از مسیرها به طور خاص توسط ویتامین D۳ یا در برخی موارد در جهت های متضاد توسط ویتامین D۳ و D۲ تنظیم می شوند، مطالعات آینده باید بررسی کنند که آیا مکمل ویتامین D۲ ممکن است برخی از مزایای ویتامین D۳ بر سلامت انسان را خنثی کند یا خیر.
"سوزان لانهام-نیو" یکی از نویسندگان این مطالعه، خواستار تحقیقات فوری در مورد تفاوت های عملکردی بین این دو نوع ویتامین D برای روشن شدن بهتر این موضوع شده است. اما او پیشنهاد می کند که فعلا ویتامین D۳ باید نوع ترجیحی مکمل ویتامین D برای تجویز به اکثر افراد باشد.
وی می گوید: در حالی که ما دریافتیم که ویتامین D۲ و ویتامین D۳ تأثیر یکسانی بر فعالیت ژن در انسان ندارند، عدم تاثیری که در بررسی ویتامین D۲ دریافتیم به این معنی است که برای روشن شدن تفاوت ها در اثرات آنها، نیاز به یک مطالعه بزرگتر است.
وی افزود: با این حال، این نتایج نشان می دهند که ویتامین D۳ باید شکل مطلوب تری برای غنی کردن غذاها و مکمل ها باشد.
این مطالعه جدید در مجله Frontiers in Immunology منتشر شده است.
کلسیم یک ماده مغذی مهم است که بدن شما برای بسیاری از عملکردهای اساسی به آن نیاز دارد.
برای داشتن استخوان های محکم و قوی نیاز دارید تا کلسیم مصرف کنید البته مصرف کلسیم خارج از منابع غذایی سرشار از کلسیم باید با نظر پزشک صورت بگیرد. با این حال، برای فهمیدن حقایق مهم در مورد کلسیم و این که به چه میزانی باید مصرف کنید، لطفا ادامه مطلب را بخوانید.
به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت (طبنا)، دیابت، هر دو نوع ۱ و ۲، به طور بالقوه تهدیدکننده جان و تغییردهنده شرایط زندگی است که افراد را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی تعداد مبتلایان به دیابت بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴ تقریباً چهار برابر شده که با افزایش نرخ مرگ‌ومیر و ناتوانی ناشی از این بیماری مرتبط است.
دکتر «ویکتوریا سالم»، استاد غدد درون ریز در کالج امپریال لندن، در این باره می‌گوید: «ما می‌دانیم که دیابت نوع ۱ در نیمکره شمالی بسیار شایع‌تر است و این معمولاً به این دلیل است که ما نور خورشید کمتری دریافت می‌کنیم و بنابراین سطح ویتامین D کمتری داریم. این مسئله در مورد بیماری ام‌اس هم صادق است.»
وی در ادامه می‌افزاید: «داده‌های بسیار خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد کمبود ویتامین D، که موجب راشیتیسم در کودکان می‌شود، احتمال ابتلاء به دیابت نوع ۱ را در آینده در این کودکان افزایش می‌دهد. اما به همین ترتیب، افرادی که دوز بالایی از ویتامین D دریافت می‌کنند، بعداً کمتر به دیابت نوع ۱ مبتلا می‌شوند.»
دیابت نوع ۲ معمولاً زمانی تشخیص داده می‌شود که سطح گلوکز خون بالا باشد. این عارضه در نهایت به دلیل حساسیت کم به انسولین در بافت‌ها ایجاد می‌شود که باعث می‌شود بدن نتواند گلوکز را از خون خارج کند.
برای جبران این کمبود، بدن مقدار بیشتری انسولین تولید می‌کند تا زمانی که در نهایت سلول‌های بتا در لوزالمعده تسلیم شوند و فرد مبتلا نتواند انسولین کافی برای انتقال گلوکز به سلول‌های خود تولید کند و در نتیجه قند خون بالا می‌رود. اغلب در این مرحله است که افراد تشخیص دیابت نوع ۲ را دریافت می‌کنند.
به گفته محققان، «اگر به بیولوژی اساسی ویتامین D و آنچه در دیابت اتفاق می‌افتد نگاه کنید، شواهدی وجود دارد که ویتامین D آنچه را که ما حساسیت به انسولین می‌نامیم، که بخش کلیدی دیابت نوع ۲ است، بهبود می بخشد. همچنین شواهدی مبنی بر اینکه ویتامین D ترشح انسولین را افزایش می‌دهد، وجود دارد.»
محققان در این مطالعه، ۲۴۲۳ شرکت‌کننده را به‌مدت ۲.۵ سال دنبال کردند که نیمی از آنها ۴۰۰۰ واحد بین‌المللی مکمل ویتامین D در روز مصرف کردند، در حالی که نیمی از آنها هیچ مکملی مصرف نکردند.
در پایان کارآزمایی، نتایج نشان داد افرادی که مکمل ویتامین D مصرف کرده بودند، سطح ویتامین D بیشتری در خون خود داشتند. همچنین احتمال ابتلای آنها به دیابت نوع ۲ در طول مطالعه ۱۲ درصد کمتر بود.
همچنین محققان میزان ویتامین D در خون از اوایل دوران نوزادی و تا دوران کودکی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد که داشتن میزان کافی ویتامین D در دوران نوزادی با ۴۱ درصد کاهش خطر خودایمنی، نشانه دیابت نوع ۱، در مقایسه با موارد ناکافی مرتبط است.
مدیکال نیوز