یکی از مغز دانه‌هایی که خاصیت فراوانی برای افرد دیابتی دارد، بادام هندی است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، بادام هندی از جمله مغز دانه‌هایی است که خاصیت بسیاری برای افراد دیابتی، به منظور فائق آمدن بر مشکلات این بیماری دارد. افراد دیابتی باید خوردن و نوشیدن شان را کنترل کنند.
امروزه افراد زیادی به بیماری دیابت مبتلا هستند. افراد مبتلا به دیابت، سطح بالاتری از قند را در بدن شان دارند و اگر میزان قند در بدن افزایش یابد، مشکلات زیادی برای سلامتی انسان به وجود می‌آورد. اگر می‌خواهید میزان قند خون را در بدنتان کنترل کنید، خوردن «بادام هندی» برای شما سودمند خواهد بود.
مواد مغذی موجود در بادام هندی
در صورتی که شما از بادام هندی مصرف می‌کنید، بایستی بدانید چه مواد مغذی در این مغز دانه نهفته است. بادام هندی سرشار از فسفر، منیزیم، پروتئین، فولیک اسید (یا همان ویتامین B۹) آهن، فیبر، آنتی اکسیدانها، ویتامین ها، مواد معدنی و سلنیوم است.
فواید بادام هندی
در صورتی که میزان هورمون‌های انسولینی که از سوی لوزالمعده (پانکراس) ترشح می‌شود، در بدن انسان افزایش نیابد، فرد دیابتی می‌شود. در صورتی که افراد قند خونشان بالا رود، احتمال ابتلایشان به بیماری‌های جدی نیز بیشتر می‌شود.
افزایش سطح «قند خون» می‌تواند منجر به مشکلات جدی مانند سکته مغزی، «نارسایی چند عضو»، نارسایی کلیه یا حتی حمله قلبی شود. اگر می‌خواهید این وضعیت را کنترل کنید، مقدار بادام هندی را در رژیم غذایی خود افزایش دهید، زیرا این می‌تواند میزان انسولین را در بدن شما افزایش دهد.
کاهش استرس
بادام هندی سرشار از پتاسیم، فیبر و «ویتامین سی» است. بادام هندی به کاهش میزان قند خون بدن کمک می‌کند. افراد دیابتی اغلب دچاراسترس زیاد هستند؛ بنابراین مصرف بادام هندی برای این بیماران توصیه می‌شود.
کنترل وزن
مصرف بادام برای از دست دادن وزن نیز مفید است. از آنجایی که بادام هندی حاوی منیزیم، فیبر، کربوهیدرات است، می‌تواند به کنترل وزن شما کمک کند.
برطرف کردن مشکلات فشار خون
بیمارانی که دچار فشار خون بالا هستند نیزمی توانند با مصرف بادام هندی، خطر فشار خون بالایشان را کاهش دهند. همچنین افرادی که به طور منظم بادام هندی مصرف می‌کنند، کلیه هایشان عملکرد بهتری دارد؛ بنابراین در صورتی که از دیابت رنج می‌برید، روزی چهار الی پنج دانه بادام هندی را مصرف کنید. البته بهتر است مصرف این مغز دانه پرخاصیت زیر نظر پزشک معالج تان باشد.
به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت (طبنا)، دیابت، هر دو نوع ۱ و ۲، به طور بالقوه تهدیدکننده جان و تغییردهنده شرایط زندگی است که افراد را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی تعداد مبتلایان به دیابت بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴ تقریباً چهار برابر شده که با افزایش نرخ مرگ‌ومیر و ناتوانی ناشی از این بیماری مرتبط است.
دکتر «ویکتوریا سالم»، استاد غدد درون ریز در کالج امپریال لندن، در این باره می‌گوید: «ما می‌دانیم که دیابت نوع ۱ در نیمکره شمالی بسیار شایع‌تر است و این معمولاً به این دلیل است که ما نور خورشید کمتری دریافت می‌کنیم و بنابراین سطح ویتامین D کمتری داریم. این مسئله در مورد بیماری ام‌اس هم صادق است.»
وی در ادامه می‌افزاید: «داده‌های بسیار خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد کمبود ویتامین D، که موجب راشیتیسم در کودکان می‌شود، احتمال ابتلاء به دیابت نوع ۱ را در آینده در این کودکان افزایش می‌دهد. اما به همین ترتیب، افرادی که دوز بالایی از ویتامین D دریافت می‌کنند، بعداً کمتر به دیابت نوع ۱ مبتلا می‌شوند.»
دیابت نوع ۲ معمولاً زمانی تشخیص داده می‌شود که سطح گلوکز خون بالا باشد. این عارضه در نهایت به دلیل حساسیت کم به انسولین در بافت‌ها ایجاد می‌شود که باعث می‌شود بدن نتواند گلوکز را از خون خارج کند.
برای جبران این کمبود، بدن مقدار بیشتری انسولین تولید می‌کند تا زمانی که در نهایت سلول‌های بتا در لوزالمعده تسلیم شوند و فرد مبتلا نتواند انسولین کافی برای انتقال گلوکز به سلول‌های خود تولید کند و در نتیجه قند خون بالا می‌رود. اغلب در این مرحله است که افراد تشخیص دیابت نوع ۲ را دریافت می‌کنند.
به گفته محققان، «اگر به بیولوژی اساسی ویتامین D و آنچه در دیابت اتفاق می‌افتد نگاه کنید، شواهدی وجود دارد که ویتامین D آنچه را که ما حساسیت به انسولین می‌نامیم، که بخش کلیدی دیابت نوع ۲ است، بهبود می بخشد. همچنین شواهدی مبنی بر اینکه ویتامین D ترشح انسولین را افزایش می‌دهد، وجود دارد.»
محققان در این مطالعه، ۲۴۲۳ شرکت‌کننده را به‌مدت ۲.۵ سال دنبال کردند که نیمی از آنها ۴۰۰۰ واحد بین‌المللی مکمل ویتامین D در روز مصرف کردند، در حالی که نیمی از آنها هیچ مکملی مصرف نکردند.
در پایان کارآزمایی، نتایج نشان داد افرادی که مکمل ویتامین D مصرف کرده بودند، سطح ویتامین D بیشتری در خون خود داشتند. همچنین احتمال ابتلای آنها به دیابت نوع ۲ در طول مطالعه ۱۲ درصد کمتر بود.
همچنین محققان میزان ویتامین D در خون از اوایل دوران نوزادی و تا دوران کودکی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد که داشتن میزان کافی ویتامین D در دوران نوزادی با ۴۱ درصد کاهش خطر خودایمنی، نشانه دیابت نوع ۱، در مقایسه با موارد ناکافی مرتبط است.
مدیکال نیوز