مشکلات بیشتر در اعصاب دست و پا مشاهده می شود که به آنها اعصاب محیطی گفته می شود. آسیب عصب محیطی منجر به سوزن سوزن شدن در این قسمت های بدن می شود.
با گذشت زمان آسیب عصبی محیطی ناشی از کمبود ویتامین B12 می تواند منجر به بروز مشکلات حرکتی شود. بی حسی در پاها و اندام ها راه رفتن بدون حمایت را برای فرد سخت می کند، همچنین ممکن است ضعف عضلانی و کاهش رفلکس ها تجربه شود.
پزشکان توصیه می‌کنند برای جلوگیری از خطر ابتلا به سرطان در دوران همه‌گیری کووید-19 تغییراتی در سبک زندگی اعمال شود.
به گزارش ایسنا، همه‌گیری کووید-19 بار افرادی که از سرطان رنج می‌برند یا احتمال می‌رود به سرطان مبتلا شوند را افزایش داده است؛ به همین دلیل پزشکان توصیه می کنند که در این دوران و به منظور جلوگیری از خطر ابتلا به سرطان، تغییراتی در سبک زندگی اعمال شود.
بشر در حال حاضر در دوره ای قرار دارد که پیشرفت های شگفت انگیزی در پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان بدست آمده است، اما بسیاری از ما که به دنبال مراقبت درمانی سرطان هستیم، ممکن است در هر مرحله با موانعی برخورد کنیم. درآمد، تحصیلات، موقعیت جغرافیایی و تبعیض بر اساس قومیت، جنسیت، سن، ناتوانی و سبک زندگی تنها تعدادی از عواملی هستند که می توانند بر خدمات مراقبتی تاثیر منفی داشته باشند.
انجمن سرطان آمریکا نیز اعلام کرده است که همه‌گیری کووید-19 و اقدامات لازم برای کمک به جلوگیری از گسترش آن، تاثیر بسزایی بر جامعه مبتلایان به سرطان داشته است که شامل تاخیر و لغو خدمات مراقبت‌های بهداشتی و چالش‌های اقتصادی است که بر توانایی آنها در تامین هزینه ها تاثیر می‌گذارد.
انکولوژیست‌ها در سراسر جهان نگران تاثیر همه‌گیری بر پیامدهای سرطان هستند. نتایج مطالعه منتشر شده در مجله لنست نشان داد که درمان سرطان از همان موج اول شیوع کروناویروس کاهش یافته است. علاوه بر این، انتظار می‌رود در سال‌های آینده موارد پیشرفته‌تری از سرطان مشاهده شود، زیرا افراد معاینات و غربالگری‌های معمول خود را به تعویق انداخته‌اند.
تغییرات سبک زندگی برای جلوگیری از خطر ابتلا به سرطان در دوران همه‌گیری کووید-19:
بررسی‌ها حاکی از آن است افرادی که دارای بالاترین سطح فعالیت بدنی هستند، کمتر مستعد ابتلا به سرطان هستند. سبک زندگی فعال، تغذیه سالم و اجتناب از مصرف مواد مخدر، سنگ بنای پیشگیری خواهد بود؛ اما تمرکز بر تشخیص زودهنگام و درمان سریع، احتمالا جان افراد بیشتری را نجات خواهد داد.
عواملی مانند سبک زندگی کم تحرک، تاثیر بر سلامت روان و عدم انجام معاینات پیشگیرانه بر بار افراد مبتلا به سرطان در دوران کووید-19 افزوده است. بنابراین، برای پیشگیری از ابتلا به سرطان در دوران کووید-19، توصیه می‌شود مثبت فکر کنید، یوگا انجام دهید، ورزش‌های بدنی انجام دهید، وعده غذایی سالم داشته باشید و برای تداوم این برنامه سخت‌گیری کنید.
در سبک زندگی شهری، سطح استرس همیشه بالاست، بنابراین کنترل سطح استرس عامل مهمی برای حفظ یک زندگی سالم است. به گفته پزشکان گام‌های کوچک مانند ترک سیگار، خودداری از مصرف الکل و جایگزینی این عادات با یوگا، مدیتیشن، پیاده‌روی صبحگاهی یا ورزش می‌تواند سطح استرس را پایین نگه دارد و در نهایت به داشتن یک زندگی سالم کمک کند.
پزشکان با اشاره به اینکه دورکاری منجر به کم تحرکی افراد شده است، اظهار داشتند: سفارش آنلاین مواد غذایی، غذای ناسالم را به رژیم غذایی روزانه ما تبدیل کرده است. باید غذاهای ناسالم با میوه‌های فصل، آجیل، جوانه‌ها و غیره جایگزین شود.
به گزارش ایسنا به نقل از هندوستان تایمز، جدا از اعمال تغییراتی در سبک زندگی، معاینات منظم یا چکاپ سلامتی ضروری است. باید به یاد داشت، هر نوع سرطان، اگر به موقع تشخیص داده شود، همیشه می‌تواند با موفقیت درمان شود.
به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت (طبنا)، دیابت، هر دو نوع ۱ و ۲، به طور بالقوه تهدیدکننده جان و تغییردهنده شرایط زندگی است که افراد را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی تعداد مبتلایان به دیابت بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴ تقریباً چهار برابر شده که با افزایش نرخ مرگ‌ومیر و ناتوانی ناشی از این بیماری مرتبط است.
دکتر «ویکتوریا سالم»، استاد غدد درون ریز در کالج امپریال لندن، در این باره می‌گوید: «ما می‌دانیم که دیابت نوع ۱ در نیمکره شمالی بسیار شایع‌تر است و این معمولاً به این دلیل است که ما نور خورشید کمتری دریافت می‌کنیم و بنابراین سطح ویتامین D کمتری داریم. این مسئله در مورد بیماری ام‌اس هم صادق است.»
وی در ادامه می‌افزاید: «داده‌های بسیار خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد کمبود ویتامین D، که موجب راشیتیسم در کودکان می‌شود، احتمال ابتلاء به دیابت نوع ۱ را در آینده در این کودکان افزایش می‌دهد. اما به همین ترتیب، افرادی که دوز بالایی از ویتامین D دریافت می‌کنند، بعداً کمتر به دیابت نوع ۱ مبتلا می‌شوند.»
دیابت نوع ۲ معمولاً زمانی تشخیص داده می‌شود که سطح گلوکز خون بالا باشد. این عارضه در نهایت به دلیل حساسیت کم به انسولین در بافت‌ها ایجاد می‌شود که باعث می‌شود بدن نتواند گلوکز را از خون خارج کند.
برای جبران این کمبود، بدن مقدار بیشتری انسولین تولید می‌کند تا زمانی که در نهایت سلول‌های بتا در لوزالمعده تسلیم شوند و فرد مبتلا نتواند انسولین کافی برای انتقال گلوکز به سلول‌های خود تولید کند و در نتیجه قند خون بالا می‌رود. اغلب در این مرحله است که افراد تشخیص دیابت نوع ۲ را دریافت می‌کنند.
به گفته محققان، «اگر به بیولوژی اساسی ویتامین D و آنچه در دیابت اتفاق می‌افتد نگاه کنید، شواهدی وجود دارد که ویتامین D آنچه را که ما حساسیت به انسولین می‌نامیم، که بخش کلیدی دیابت نوع ۲ است، بهبود می بخشد. همچنین شواهدی مبنی بر اینکه ویتامین D ترشح انسولین را افزایش می‌دهد، وجود دارد.»
محققان در این مطالعه، ۲۴۲۳ شرکت‌کننده را به‌مدت ۲.۵ سال دنبال کردند که نیمی از آنها ۴۰۰۰ واحد بین‌المللی مکمل ویتامین D در روز مصرف کردند، در حالی که نیمی از آنها هیچ مکملی مصرف نکردند.
در پایان کارآزمایی، نتایج نشان داد افرادی که مکمل ویتامین D مصرف کرده بودند، سطح ویتامین D بیشتری در خون خود داشتند. همچنین احتمال ابتلای آنها به دیابت نوع ۲ در طول مطالعه ۱۲ درصد کمتر بود.
همچنین محققان میزان ویتامین D در خون از اوایل دوران نوزادی و تا دوران کودکی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد که داشتن میزان کافی ویتامین D در دوران نوزادی با ۴۱ درصد کاهش خطر خودایمنی، نشانه دیابت نوع ۱، در مقایسه با موارد ناکافی مرتبط است.
مدیکال نیوز
با توجه به اینکه از هر پنج نفر یک نفر مدت‌ها پس از جراحی تعویض مفصل زانو درد مداوم را تجربه می‌کند، تحقیقات جدید به رهبری دانشگاه بریستول و مرکز خدمات بهداشتی ملی (NBT) انگلستان، راهی برای کمک به کاهش درد مداوم افراد نشان داده است که می‌تواند در زمان و هزینه مرکز خدمات بهداشتی ملی نیز صرفه‌جویی کند.
به نقل از یورکالرت، هر ساله ۱۰۰ هزار عمل جراحی تعویض مفصل زانو در بریتانیا انجام می‌شود و بیشتر این عمل‌ها برای درمان دردهای مربوط به آرتروز است. متاسفانه، هر ساله حدود ۲۰ هزار نفر که برای تسکین درد خود جراحی تعویض مفصل زانو انجام می‌دهند، متوجه می‌شوند که سه ماه یا بیشتر پس از عمل، درد متوسط تا شدید دارند که بر زندگی روزمره آنان تاثیر می‌گذارد.
این تحقیق مسیر مراقبت (پشتیبانی و درمان پس از تعویض مفصل) ایجاد کرد که شدت درد و میزان دردی که در زندگی افراد تداخل دارد را کاهش می‌دهد و مقرون به صرفه است.
نتایج این تحقیق نشان داد، بیمارانی که این مسیر مراقبت را دریافت کرده بودند شدت درد و تاثیر کمتر بر زندگی روزمره در ۶ و ۱۲ ماه پس از درمان (۹ و ۱۵ ماه پس از جراحی) داشتند، تعداد بستری مجدد در بیمارستان به نصف و مدت اقامت در بیمارستان برای هر بستری در سه ماه پس از جراحی کاهش یافته بود.
هدف برنامه پنج ساله مسیر مراقبت، یافتن راه‌هایی برای بهبود مراقبت و حمایتی بود که افراد مبتلا به درد مداوم دریافت می‌کنند. این برنامه که توسط موسسه ملی تحقیقات سلامت (NIHR) تامین می‌شود، درمانی جدید را در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده در هشت بیمارستان بریتانیا طراحی و آزمایش کرد.
این برنامه به بررسی میزان احتمال ابتلای بیماران به زانو درد مداوم پس از عمل خود پرداخت و علت اینکه بیماران به‌دنبال کمک نیستند را کشف کرد. گروه تحقیقاتی یک درمان جدید - یک مسیر مراقبت - برای بیماران ایجاد کرد و نحوه عملکرد بیماران در مسیر مراقبت را در مقایسه با گروه کنترلی که مراقبت معمولی داشتند، مقایسه کردند.
مسیر مراقبت شامل مراجعه بیماران در یک کلینیک یک ساعته توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی آموزش دیده سه ماه پس از جراحی، پرسشنامه مفصل درد و اشعه ایکس همچنین آزمایش خون برای عفونت و ارجاع بیماران برای ادامه درمان در صورت نیاز، دریافت حداکثر ۶ تماس تلفنی طی ۱۲ ماه آینده برای بررسی وضعیت بیماران بود.
راشل گوبرمن هیل، محقق اصلی برنامه، پروفسور بهداشت و انسان‌شناسی و مدیر موسسه الیزابت بلک‌ول بریستول گفت: «افراد برای تسکین درد خود اقدام به تعویض مفصل زانو می‌کنند و اگر متوجه شوند که بعد از آن درد برای مدت طولانی دارند، بسیار ناامید کننده است. متاسفانه، از هر پنج نفری که تعویض مفصل زانو انجام می‌دهند، یک نفر بعد از آن دچار درد طولانی‌مدت می‌شود.»
وی ابراز کرد: ما به‌عنوان یک گروه تحقیقاتی می‌خواستیم کاری انجام دهیم که کمک‌کننده باشد. ما متوجه شدیم که مسیر مراقبت STAR جدید ما تاثیر مثبتی بر درد افراد دارد. افرادی که پس از تعویض مفصل زانو درد طولانی‌مدت داشتند و به آنان برنامه مسیر مراقبت داده شد، درد کمتری داشتند و یک سال بعد درد در زندگی آنان کمتر تاثیرگذار بود. افراد به ما گفتند که برنامه مسیر مراقبت به آنان کمک کرد تا احساس حمایت کنند و در مورد دردشان بیشتر بدانند، این برنامه به این معنی است که آنان می‌توانند درمان بیشتری را که متناسب با دردشان بود دریافت کنند. ما از یافته‌های تحقیقاتی خود بسیار خرسندیم زیرا باید برای افرادی که بعد از تعویض مفصل زانو درد دارند، تفاوت واقعی ایجاد کند.
دکتر ویکی وایلد، دانشیار سلامت اسکلتی عضلانی در دانشکده پزشکی بریستول و یکی از محققان این تحقیق افزود: مسیر مراقبتی STAR جدید برای افراد مبتلا به درد سه ماه پس از تعویض مفصل زانو مفید است اما ما هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا دریابیم که چگونه می‌توانیم از این درد در افراد جلوگیری کنیم. تحقیقات با کیفیت بالا می‌تواند افراد در معرض درد را قبل از عمل شناسایی کنند تا به این بیماران درمان‌هایی برای افزایش شانس نتیجه خوب پس از تعویض مفصل زانو ارائه کرد.
نیک هاولز، مشاور جراح ارتوپدی زانو و سخنران ارشد افتخاری دانشکده پزشکی بریستول ادامه داد: «جراحی تعویض مفصل زانو یک عمل عالی است که زندگی بسیاری از افرادی که از آرتروز زانو رنج می‌برند را تغییر می‌دهد، درد، عملکرد و کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد. با این حال درد مداوم در برخی افراد باقی می‌ماند. ایجاد یک مداخله که نشان داده شده است برای برخی از این افراد تفاوت ایجاد می‌کند، برای گروه ما به راستی رضایت‌بخش است و گام بزرگی در درمان است.»
یافته‌های این تحقیق در مجله The Lancet Rheumatology منتشر شده است.